viernes, 24 de junio de 2011

Sin título

Cobardes.
Vivimos nuestra vida acobardados, temiendo a la mitad de las cosas.
Nacemos con miedos, unos a la oscuridad, otros a la soledad, otros al monstruito imaginario que nuestra cabeza se empeña en inventar, nuestra cabeza es cobarde.

Seguimos creciendo y somos cobardes, porque no realizamos lo que sentimos, que si me gusta tal que si amo a cual, pero ¿ qué hacemos ? Nada, acobardarnos y esperar a que esos tal y cual vengan, pero no nos damos cuenta de una cosa, tal y cual, tamién son cobardes.

Y seguimos avanzando y ya de adultos tenemos miedo, miedo a no poder dar una vida digna a nuestros hijos, a perder el trabajo, a quedarse sin hogar.
¿Y si siendo cobardes decimos que la vida es una maravilla, que es bella, podéis imaginaros como sería la vida si todos nosotros fuéramos.....VALIENTES?

2 comentarios:

  1. Eso es cierto... Sin embargo ahí está la sabiduría popular dieciéndonos: < < Más vale decir "Por aquí pasó un cobarde" que "Aquí murió un valiente" > > ... Hm...

    ResponderEliminar
  2. Mas vale decir por aquí pasó un cobarde que...patada en los cojones
    JAJJAJAJAJAJAJAJ

    ResponderEliminar